การจัดการเงิน
การจัดการเงินเป็นชุดกฎระเบียบและเทคนิคที่ใช้ในการลดความเสี่ยงและเพิ่มกำไร
ความเสี่ยงคือจำนวนสูงสุดของสินทรัพย์ที่จะสูญเสียจนกระทั่งตัดสินใจในการปิดตำแหน่งที่ไม่ได้นำกำไรเข้ามา ดังนั้นความเสี่ยงคือความแตกต่างระหว่างราคาเปิดตำแหน่งและราคาของคำสั่งหยุดขาดทุน หรือการกลับกลางตำแหน่งคูณระดับการซื้อขาย
หลักการทั่วไปของการจัดการเงิน:
1. จำนวนทั้งหมดของเงินลงทุนไม่ควรเกิน 50% ของทุนทั้งหมด หลักการนี้กำหนดกฎเกี่ยวกับการคำนวณค่าเงินทุนสำหรับตำแหน่งที่เปิด จำนวนเงินสำรองที่ใช้สำหรับสถานการณ์ที่ไม่ปกติและใช้สำหรับการทำงานปกติต้องเป็นอย่างน้อยครึ่งหนึ่งของทุนทั้งหมด
50% เป็นค่าที่ Murphy แนะนำ อย่างไรก็ตาม นักวิเคราะห์มากมายเชื่อว่าเงินลงทุนควรอยู่ในช่วง 5% ถึง 30%
2. จำนวนทั้งหมดของสินทรัพย์ที่ลงทุนในตลาดเดียวต้องไม่เกิน 10% - 15% ของทุนทั้งหมด ในกรณีนี้ผู้ซื้อขายจะได้รับการคุ้มครองในการลงทุนที่เกินกว่าเป็นอันตราย
3. อัตราความเสี่ยงสำหรับแต่ละตลาดไม่ควรเกิน 5% ของทุนทั้งหมดที่ลงทุนโดยผู้ซื้อขาย โดยทางใดทางหนึ่งถ้าการซื้อขายล้มเหลว ผู้ซื้อขายพร้อมที่จะสูญเสียไม่เกิน 5% ของยอดลงทุนทั้งหมด 5% เป็นค่าที่ Murphy แนะนำ อย่างไรก็ตาม Elder ให้ค่าเป็น 1.5% - 2%
4. ผลรวมของค่าธรรมเนียมการรับประกันที่ฝากเมื่อเปิดตำแหน่งในกลุ่มตลาดเดียวต้องไม่เกิน 20% - 25% ของทุนทั้งหมด ตลาดในกลุ่มเดียวกันมีความเป็นไปได้ที่จะมีแนวโน้มที่คล้ายคลึงกันมากน้อยกว่า เมื่อซื้อขายบนตลาดเงินตราต่างประเทศ นักลงทุนกำหนดตลาดหลักที่เคลื่อนไหวของอัตราแลกเปลี่ยนเงินตราเป็นอย่างคล้ายคลึงกัน: ตลาดดอลลาร์ ตลาดสเตอร์ลิง ตลาดเยนและตลาดยูโร
5. การกำหนดระดับการกระจายพอร์ตโฟร์ลิโอ
การกระจายพอร์ตโฟร์ลิโอเป็นหนึ่งในวิธีที่ช่วยปกป้องทุน เว้นแต่ว่าการกระจายต้องมีข้อจำกัดของตนเอง ควรมีการสร้างความสมดุลระหว่างการกระจายและความconcentration การกระจายเงินลงทุนที่เป็นไปได้มากน้อยเท่าไรสามารถบรรจุได้โดยการเปิดตำแหน่งในตลาด 4-6 ตลาดของกลุ่มที่แตกต่างกัน ความสั
มพันธ์เชิงลบที่มากขึ้นระหว่างตลาด การกระจายเงินลงทุนเพิ่มขึ้น
6. การกำหนดระดับหยุดขาดทุน
ค่าของการหยุดขาดทุนขึ้นอยู่ก่อนอื่นแล้ว กับผู้ซื้อขายที่พร้อมจะสูญเสียเป็นจำนวนกี่จากการซื้อขายเดียว อย่างที่สอง ขึ้นอยู่กับวิวัฒนาการของตลาด สมมุติว่าผู้ซื้อขายมีเงินฝากในจำนวน S ในการเปิดตำแหน่งผู้ซื้อขายอนุญาตให้สูญเสีย L% ของจำนวนเงินฝาก
สมมุติว่าสัญญาสำหรับ 100,000 ถูกเปิดขึ้นเพื่อซื้อดอลลาร์สหรัฐ (USD) กับฟรังก์สวิส (CHF) โดยมีต้นทุนเริ่มต้นที่ p1 ซื้อ $100,000; ขาย CHF p1 x 100,000 ที่ระดับ p2 ผู้ซื้อขายควรวางคำสั่งขายเพื่อไม่เกินจำนวนของความสูญเสียที่ยอมรับ SxL?
หากคำสั่งของคุณที่ระดับ p2 ได้ถูกเปิดใช้งาน ความสูญเสียในตำแหน่งนั้นจะเป็น: ขาดทุน - CHF (p1 - p2) x 100,000 อย่างไรก็ตาม ความสูญเสียไม่ควรเกิน USD SxL หรือในฟรังก์สวิส (CHF) SxLxp2 ด้วยเหตุนี้เราจึงมีสูตรสำหรับระดับคำสั่ง: p2 p1-p1 xSxL (SxL+100,000)
เมื่อกำหนดคำสั่งหยุดขาดทุน ผู้ซื้อขายควรมีการตัดสินใจจากการรวมกันที่เหมาะสมของปัจจัยทางเทคนิคที่แสดงในแผนภูมิราคาและการคำนึงถึงการปกป้องทุนของตนเอง ตลาดที่แปรปรวนมากเท่าใดควรจะเป็นระยะห่างของการหยุดขาดทุนจากระดับราคาปัจจุบัน
การวางคำสั่งหยุดขาดทุนเป็นประโยชน์สูงสุดสำหรับผู้ซื้อขาย ในเวลาเดียวกันการวางคำสั่งหยุดขาดทุน "เข้ม" อาจ导致ปิดตำแหน่งที่ไม่ต้องการในกรณีของการเปลี่ยนแปลงราคาในเวลาสั้น (เสียงรบกวน) คำสั่งหยุดขาดทุนที่วางไว้ไกลเกินไปจะไม่ไวต่อ "เสียงรบกวน" แต่อาจทำให้เกิดความสูญเสียที่สำคัญ
7. การกำหนดอัตราส่วนระหว่างกำไรที่เป็นไปได้และขาดทุน
สำหรับทุกการซื้อขายที่เป็นไปได้ มีการกำหนดอัตราผลตอบแทน อัตราผลตอบแทนนี้ต้องคำนึงถึงความสูญเสียที่เป็นไปได้ในกรณีที่ตลาดเคลื่อนไหวในทิศทางที่ไม่พึงประสงค์ โดยทั่วไป อัตราส่วนเช่นนี้ถูกกำหนดไว้ที่ 3 ต่อ 1 มิฉะนั้นคุณไม่ควรเข้าสู่ตลาด ตัวอย่างเช่นถ้าผู้ซื้อขายคาดหวังว่าขอบเขตจะเป็น $100 การได้รับประโยชน์ที่เป็นไปได้ค
วรเป็น $300
โดยเนื่องจากจำนวนการซื้อขายที่น้อยเมื่อเทียบกับปีที่สามารถนำไปสู่กำไรที่สำคัญได้ คุณควรพยายามสูงสุดในการเพิ่มกำไรเหล่านี้ในขณะที่ยังคงรักษาตำแหน่งที่ได้กำไรได้นานเท่าที่เป็นไปได้ อย่างไรก็ตามจำเป็นต้องลดความสูญเสียจากการซื้อขายที่ไม่สำเร็จ
8. การซื้อขายหลายตำแหน่ง
ตำแหน่งแนวโน้มถูกดำเนินการด้วยคำสั่งหยุดขาดทุนที่กว้างเล็กน้อยที่อนุญาตให้ผู้ซื้อขายเก็บตำแหน่งเหล่านี้เปิดอยู่ในกรณีของการรวมกันและการแก้ไขราคา ในความเป็นจริงตำแหน่งเหล่านี้ช่วยให้ผู้ซื้อขายทำกำไรมากที่สุด ตำแหน่งการซื้อขายจำกัดเวลาสำหรับการซื้อขายระยะสั้นและจำกัดด้วยคำสั่งหยุดขาดทุนที่แน่นหนาเป็นผลให้เมื่อราคาถึงเป้าหมายบางอย่างตำแหน่งจะถูกปิด ในขณะที่ราคาดำเนินต่อไปในแนวโน้มของมันตำแหน่งจะถูกกู้คืน
9. การเลือกวิธีการซื้อขายที่ระมัดระวังและก้าวร้าว
นักวิเคราะห์ส่วนใหญ่มีความชอบที่จะใช้วิธีการระมัดระวัง เช่นเดียวกับ Murphy เขาคิดเช่นเดียวกัน "นักซื้อขายกำลังมีการกระทำที่ก้าวร้าวเมื่อเขาพยายามที่จะได้รับกำไรอย่างรวดเร็ว กำไรอาจจะมีค่าที่สำคัญอย่างแท้จริง แต่เฉพาะเมื่อตลาดกำลังเคลื่อนไหวในทิศทางที่ดี เมื่อสถานการณ์ตลาดเปลี่ยนแปลง กลยุทธ์ที่ก้าวร้าวโดยทั่วไปจะนำสู่ความล้มเหลว"
10. กฎกำหนดการเปิดตำแหน่ง:
ก) เปิดตำแหน่งเฉพาะเมื่อมีสัญญาณหลักและอย่างน้อยหนึ่งสัญญาณเพิ่มเติม
ข) เมื่อเปิดตำแหน่งกำหนดและจดบันทึกราคาเปิดตำแหน่ง ราคาที่คุณจะปิดตำแหน่งที่นำกำไรเข้ามา ราคาที่คุณจะปิดตำแหน่งที่เสียเงินและเวลาโดยประมาณของการปิดตำแหน่ง
11. กฎการรักษาตำแหน่งและการปิดบางส่วนจนถึงเวลาที่ประมาณไว้:
ก) สนับสนุนตำแหน่งเฉพาะในกรณีที่การวิเคราะห์ยืนยันสรุปที่ทำไว้ก่อนหน้านี้
ข) ปิดบางส่วนของตำแหน่งเมื่อได้รับการสูญเสียที่เกินคำนวณ หากราคาได้ถึงระดับที่ประมาณไว้เพื่อทำกำไร
ค) รอเมื่อได้รับการสูญเสียที่ต่ำกว่าคำนวณ หากราคาอยู่ในระดับเดียวกัน หากราคายังไม่ได้ถึงระดับที่คำนวณไว้ให้ทำกำไร
12. กฎการปิดตำแหน่ง:
คุณควรปิดตำแหน่ง:
- เมื่อสิ้นสุดเวลาที่ประมาณไว้
- เมื่อได้รับกำไรที่คาดหวัง
- เมื่อได้รับส่วนที่สูญเสียที่คาดหวัง
- เมื่อได้รับกำไรสูงสุด
